4 Hoog met ….

In de zomer voordat corona begon kwam ik in contact met regisseuse Elsbeth Fraanje. Ik woonde toen nog in Lonneker met PGB. Één van mijn ex pg b’ers deed iets met seksualiteit intimiteit en handicap met mensen met een verstandelijke beperking. Zij was benaderd door Elsbeth voor het maken van een documentaire hierover. We kwamen over het onderwerp seksuele beleving n handicap in gesprek en als iemand mij iets vraagt krijgt hij of zij meestal gewoon een open en eerlijk antwoord. Ik kon en kan nogal goed met haar opschieten dus het werd al gauw een gesprek wat ik als puber misschien met vriendinnen had kunnen hebben, compleet met giechelende ondertoon. Ik vertelde haar over mijn ervaringen met seksualiteit uit een zeer ver verleden of misschien juist het ontbreken daarvan. Er kwamen wat smeuïge anekdotes op tafel, sommige grappig andere best pijnlijk. Seks en spasme is in mijn beleving niet altijd een makkelijke combinatie. Ik bracht mijn verhaal natuurlijk met de nodige humor. Ze zei:” je hebt een goed verhaal, wil jij is niet met Elsbeth praten?”

Ik weet nog dat ik dacht, wel ja, kan mij het schelen… een gesprek is tenslotte nog lang geen documentaire!  Dus ging ik met Elsbeth in gesprek. We hadden meteen een klik. en een bijzondere dag mooie gesprekken met een bijzonder mens. Van het een kwam het ander.

En nu ligt Sexual Healing op de planken. Een dijk van een documentaire waar ik trots op en blij mee ben! Het was een bijzondere turbulente, moeilijke, leerzame, maar mooie grappige reis die ik niet had willen missen!  Ik heb veel over mezelf geleerd er komt veel meer kijken bij het maken van een documentaire dan ik me van tevoren had gerealiseerd. Het komt veel dichterbij dan je je van tevoren kunt bedenken. Ik weet nog dat ik er met de producent een gesprek over had en die zei.” Evelien, we zijn je nu aan het filmen en daar zijn we blij mee! Maar als iemand aan mij zou vragen, Willem mogen we je filmen? Zeg ik nee!”

Voor iemand met een beperking zoals ik, voor wie eigen regie best moeilijk verkregen, enorm belangrijk is, is het ook best een dingetje deze weer uit handen te geven. Zeker bij zo’n intiem taboedoorbrekend onderwerp wat je graag goed op de kaart wil zetten, en samen de met crew een podium wil geven. Dan wordt het jouw film, terwijl het natuurlijk eigenlijk de film van  Elsbeth en de crew is. Als ik iets geleerd heb is het op de rem trappen, grenzen aangeven, Ik doe dat mijn hele leven al te subtiel , te sub assertief  of heel heel veel te laat! Iets met opvoeding of zo.

Erg lastig als je vindt dat je grenzen natuurlijk wel gehoord en gezien moeten worden En een regisseuse ook zo’n bijzondere integere als Elsbeth is natuurlijk altijd op zoek naar zo’n grens. En het oprekken daarvan.  Dat maakt een documentaire spannend. Eenmaal achter de camera, wordt zo wordt beweerd, is dat volkje soms net iets te fanatiek. Een betrouwbare bron, de cameraman, Jeffrim, zei dat eigenlijk iedere regisseur op een bepaalde manier last heeft van deze “gekte.” ?Hij kende ze nog veel erger! ? Hij heeft een schitterend beroep en is in mijn ogen de beste cameraman die er is. Maar dat pfff… 😛 ?( ik schrijf dit natuurlijk  met een grote grijns!)  En ik ken natuurlijk maar 1 camera man

Dat Elsbeth alleen maar zo fanatiek is achter de camera bewijst de film. Ze heeft me, en het onderwerp, met zoveel respect en liefde neergezet en mijn persoontje helemaal heel gelaten. Helemaal Evelien maar dan net iets mooier! De hele crew en ook de productie waren trouwens allemaal geweldig want Elsbeth en ik hebben het hen soms bepaald niet makkelijk gemaakt. Wat een geduld en liefde voor hun vak, mensen en mij! Dank je wel!

Dankjewel ook aan alle moedige mensen die los van mijn persoontje in deze documentaire te zien zijn. toppers zijn jullie! Ik had met niemand anders dan jullie deze reis willen maken. Wat hebben we met z’n allen iets moois neergezet.

Er is een steen verlegd in een rivier op aarde, Ik hoop dat Iedereen die de documentaire ziet dat ook vindt. Als de documentaire eenmaal de ether in is geslingerd wissel ik graag inhoudelijk met jullie van gedachten. Voor nu veel kijk plezier!  en wie weet tot ziens de 10de april bij Pathe in Den Haag.

Evelien

zie Elsbeths bericht hieronder