Seks voor velen zo normaal, voor anderen een hele uitdaging. Is seks een mensenrecht, zeker wel. Waarom zou het voor de een normaal zijn en kan deze hier volop van genieten, en zouden mensen met een beperking dit genot niet mogen of kunnen ervaren?
We hebben meegewerkt aan deze documentaire die binnenkort in première gaat. Het bijzondere aan dit verhaal is dat de hoofdrolspeler een vrouw is. Vaak worden vrouwen op dit gebied helemaal vergeten. Het is al een onderbelicht onderwerp in de zorg, en voor beperkte vrouwen is het al helemaal een uitdaging, daar hier simpelweg niet aan wordt gedacht.
Ik kom zelf uit de zorg en mijn kijkwijze hierop is als volgt:
Als je cliënten in een woonvorm hebt, dan kunnen wij (vrouwen) van een vrouw veel meer verdragen. Geeft iemand je een compliment dan accepteren we dat en denken daar verder niet over na. Als een vrouwelijke bewoner je een keer op de billen tikt of net wat dichterbij komt dan je eigenlijk wilt, dan leggen we dat veel sneller naast ons neer. Als een vrouwelijke bewoner bijvoorbeeld zegt wat een mooie kleur bh heb je aan (als ze het bandje bv kan zien) dan is er niets aan de hand, maar als we dit gedrag omzetten naar een man, dan wordt dit veel vlugger geïnterpreteerd als seksueel overschrijdend gedrag en moeten we daar iets mee. Het gedrag kan dan wel “identiek” zijn, wij als begeleiders vatten het anders op en zo wordt er wel iets voor de man geregeld en met de vrouw niet eens gesproken over haar behoeftes.
Als je in een verzorgingshuis werkt en er komt een alleenstaande vrouw binnen waar de man van is overleden, dan wordt er zelden tot nooit gedacht dat deze mevrouw nog seksuele behoeftes zou hebben. Terwijl als er een man binnen komt waar de vrouw van is overleden, dan wordt hier veel vlugger aan gedacht. Deze meneer maakt misschien wat opmerkingen richting personeel, of was vroeger een “wilde” , dan denken de kinderen nog wel eens aan de behoeftes van hun vader. Bij moeders hebben wij dit in het algemeen een stuk minder.
Tot slot is het maatschappelijk natuurlijk ook meer geaccepteerd dat een man hier gebruik van maakt.
Laten we als begeleiding niet uitgaan van aannames, maar het bespreekbaar maken met de mensen waar we de zorg voor dragen. Volg het ondersteuningsplan en je komt vanzelf bij de vraag: Seksuele behoeftes/ geaardheid. Vul dit niet in met n.v.t. maar maak het bespreekbaar en dan kun je met 100% zekerheid zeggen of het niet van toepassing is of dat iemand wel degelijk nog behoeftes heeft op dit vlak.
Een veel gehoorde aanname is dat mensen te oud zijn hiervoor, onze oudste cliënt is 98 jaar, dus deze aanname is al niet terecht.
Samengevat er is nog veel werk aan de winkel, vooral voor de vrouwelijke behoeftes op dit gebied. Laat deze documentaire een goede stap in die richting zijn.
Liefs Maureen
De Ultieme Zorg.

Ik richt mij op mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking. Ook oudere mensen die behoeften hebben aan genegenheid, intimiteit en seksualiteit kunnen bij ons terecht. Ik ben van mening dat het uiterst voornaam is dat alle mensen, met of zonder beperking, recht hebben op aandacht en liefde in welke vorm dan ook. Ieder mens heeft behoefte aan aandacht, genegenheid en intimiteit.

Daarnaast heeft een groot deel van de mensen, zowel met als zonder beperking, behoefte aan seksualiteit. Op het moment dat deze behoefte niet vervuld kan worden, kunnen mensen geïrriteerd en gedeprimeerd raken.

Men kan zich alleen voelen. Volgens de psycholoog Maslow is dit ook logisch want seksualiteit is een van de basisbehoeften van de mens. De basisbehoefte van een mens zijn het fundament van een leefbaar leven.

Hoe hoger je in de piramide van Maslow aan je behoefte kunt voldoen…

Des te beter jij je zult voelen. 

De ultieme zorg